هم صحبتی با ارواح

بنام خدا

هم صحبتی با ارواح

نتیجه تصویری برای بهشتیان

فرامرز ملاحسین تهرانی

برای ارتباط برقرار کردن با ارواح مخصوصا ارواح بستگان که به تازگی و یا در زمانهای گذشته از دنیا رفته اند، هیچ نیازی به مقدمه چینی و کسب علوم گوناگون و پیمودن راههای صعب العبور و فراگیری رمز و رازها و فنون عجیب و غریب نیست، همین قدر که به یاد آنان باشیم و ازطریق ذهنی با آنها ارتباط برقرار کرده و با آنها سخن بگوییم، ارواح درگذشتگان متوجه این موضوع خواهند شد. اگر مثلا گفته می شود که برای ارتباط باارواح و دنیای غیب می بایست تحت تعلیم و آموزش در نزد یک روح شناس باشیم، به این علت است که مبادا در دام ارواح شرور و جلف و نادان افتاده و به وسیله آنان خدای ناکرده اغفال گردیم. درواقع مبحث روح شناسی یک علم تخصصی در این حوزه است و خیلی بهتر است که با کسب آگاهی و آموزش در این حوزه اقدام به ارتباط با ارواح بنماییم. ولی در حالتی عادی و غیرحرفه ای خیلی راحت و آسوده میتوانیم در محیطی خلوت نشسته و با ارواح درگذشتگانمان صحبت نموده و از آنها بخواهیم که در آن لحظه و یا هنگام خواب و رویا به نزد شما بیایند و از احوالات خود در جهان غیب شما را باخبر سازند.

در یکی از جلسات ارتباط با ارواح، یکی از خانمهای حاضر درجلسه از اینکه در گذشته موجب ناراحتی دختر عموی مرحومش شده و ایشان را بخاطر موضوعی دلشکسته کرده بود، در دل غمی سنگین داشت و من به او گفتم که ناراحت نباش و با اینکه ایشان سالها پیش فوت شده اما هنوز هم می توانی با او صحبت کنی و از او دلجویی و عذرخواهی نمایی.

طبق روال گذشته در پایان همین جلسه به وسیله «گردونه دوار» اقدام به ارتباط با ارواح نمودیم و خیلی جالب است که بگویم اولین روحی که اعلام حضورکرد، دخترعموی همین خانم بود و در پیامی که به ما داد گفت که از مکنونات قلبی دخترعمویش باخبر است و به او بگویید که ناراحت نباشد و من از او هیچگونه ناراحتی ندارم و حتی بسیار او را همچون زمانی که در حیات بودم، دوست میدارم. با شنیدن این پیام، آن خانم بسیار خوشحال شد و اشک شادی از چشمانش سرازیر گشت.

منظور از روایت این خاطره آن بود که ارواح به محض اینکه ما و شما به آنها فکر کرده و بطور ذهنی با آنان درددل نماییم، متوجه این موضوع شده و حتی از دنیای نورانی که در آن به سر می برند در کنار ما حاضر می شوند و سعی در هم صحبتی با ما را دارند، اما در اکثر مواقع انسان متوجه حضور آنان نمی گردد. به قول مولانا:

گریه از هجران بود یا از فراق

با عزیزانم وصال است و عناق

خلق اندر خواب می بینندشان

من به بیداری همی بینم عیان